Ronn van Etten

2016 - 2017 A new Year

2016 –

Was een bijzonder jaar, waarin veel gebeurde. Leuke- , niet leuke-, mooie-, treurige- maar ook hoopvolle gebeurtenissen.

Ik prijs mij gelukkig met een goede gezondheid, met Linda, onze kinderen en kleinkinderen en verdere familie, met veel –héél veel- vrienden en met héél, héél veel muziek; zo’n beetje mijn levenslijn.

Een paar keer er met Linda lekker er op uit geweest: Bali, Oostenrijk, Duitsland. Genieten van ‘de andere omgeving’. Verre familieleden ontmoeten, nieuwe mensen, onbekende mensen ontmoeten; van vakantie genieten.

Mijn moeder 90 jaar zien worden en jongste kleinzoon de 1 bereiken. Life!

Ook in 2016 heerlijk samengewerkt met veel collega-muzikanten, in onder andere FLIRT (al ruim 30 jaar!), NEW PAGE, MIROJO, Peter en een nieuwe samenwerking met Rosy Pereira, naast de nodige jam sessies. Altijd plezier!

Na de productie van mijn dubbelCD “All sorts … One Guy” en de dvd “Getekend” vorig jaar, was er in 2016 een epCD met Peter en recentelijk mijn nieuwe solo-album: “Shades of Blue’s”.

Optredens in zalen, restaurants en café’s, op pleinen en ja, zelfs in de huiskamer,  waren heel erg fijn om te doen en daar kijk ik met bijzonder veel genoegen op terug, met telkens weer het enthousiasme en plezier van de luisteraars te zien.

Maar er zijn ook niet-plezierige gebeurtenissen. Er zijn ons dit jaar veel mensen ontvallen. We hebben verdriet gedeeld, gezien en soms –hopelijk- verzacht.

Het ging maar door, zo leek het wel. Dichtbij, verder weg. Vrienden, kennissen, muzikanten. Soms ver weg, maar qua gevoel toch dichtbij - idolen, of anderszins bekende personen.

En dan natuurlijk die vreselijke aanslagen ver weg en toch ook dichtbij.

Al dat zinloze geweld, het nodeloze verdriet. De groeiende angst in de samenleving en bijgevolg de ongenuanceerde groei van haat tegen groepen, die juist hulp nodig hebben, of net zo getroffen werden en worden door dat geweld. Individu en groep wordt helaas soms door elkaar gehaald.

Hierdoor elke keer weer een groeiend besef van onze eigen eindigheid.

Een groeiend besef van de korte tijd, die wij allemaal hebben – de tijd die ons gegeven wordt. Of niet…

Elke keer een versterkt en gegroeid voornemen om bewust te (zijn van ons) leven. Bewust onze contacten onderhouden –ook al lukt dat misschien niet altijd even goed of frequent.

Elke keer voornemen om met tevredenheid en dankbaarheid plezier te maken, om te genieten van elkaar en met onze vrienden, om te genieten van ons leven. Dankbaar te zijn voor grote, mooie dingen  én voor die kleine, lieve, mooie momentjes, de kleine woordjes, de kleine gebaren.

En elke keer de wil om níet mee te gaan in het negativisme dat lijkt te groeien. Niet meegaan in het trekken van al dan niet voorbarige conclusies en het vellen van makkelijke en snelle oordelen. Niet meegaan in té kritische, ongenuanceerde en populaire uitingen. Niet meegaan in wéér de volgende hype in nieuws en sociale media om een persoon te beschadigen, om angst op te roepen, om de zo noodzakelijke relativiteit te verliezen, om azijn te gieten.

Dat is mij niet altijd gelukt. Ik werd soms ook verleid tot kritische  woorden, oordelen en cynisme. Maar ik probeer er –ondanks soms de zorg die ik samen met anderen heb- vandaan te blijven.

2016 was een bewogen en tegelijkertijd heerlijk jaar voor ons.

Een jaar om met voldoening op terug te kijken.

We genieten van het leven en wat het ons brengt, met alle ups en downs.

All-in all hoop ik dat 2017 ook weer een heel goed jaar wordt en ik kijk er naar uit.

Met minder … ach, dat weet je wel.

Met als het goed is een Nederlandstalig album, met Nederlandstalige intieme optredens, met misschien een nieuwe gedichtenbundel.

Maar hopelijk vooral met gezondheid, plezier, geluk, leven, muziek, nabijheid, verbinding.

Met meer leven!

Ik wens iedereen een goed 2017 in de hoop dat al jullie wensen uit komen.

Sun, 01 January